بیماری های پوستی شغلی جزو سه بیماری شغلی ثبت شده در اروپا هستند. قرار گرفتن در معرض عوامل خطر شیمیایی، فیزیکی و بیولوژیکی می تواند منجر به بیماری های پوستی مختلف شود، اگرچه چندین عامل فردی (ژنتیکی) نیز بر نتیجه تأثیر می گذارد. اکثریت ناشی از کار مرطوب، قرار گرفتن در محل کار در معرض مواد شیمیایی و اشعه ماوراء بنفش زیاد خورشید است. درماتیت های تماسی شایع ترین هستند و ممکن است تهدیدی جدی برای توانایی کاری افراد باشند. پیشگیری از بیماری های پوستی شغلی نیازمند رویکردی همه جانبه با فعالیت های هماهنگ متخصص پوست، پزشک کار، بهداشت کار و کارشناس ایمنی و بهداشت حرفه ای است. مجله سلامت آواطب در این مقاله به بررسی رایج ترین آنها میپردازد. لطفاً با ما همراه باشید.
آشنایی با کارشناسان این مقاله
- EU-OSHA آژانس اروپایی برای ایمنی و سلامت در محل کار
- WHO – سازمان بهداشت جهانی و EADV – آکادمی اروپایی برای پوست و ونورولوژی.
تعریف بیماری پوستی شغلی
بیماری‌های پوستی شغلی (همچنین به عنوان درماتوزهای شغلی شناخته می‌شوند) بیماری‌های پوستی هستند که در اثر قرار گرفتن در معرض خطرات در محل کار ایجاد می‌شوند.
انواع خطرات در رابطه با پوست:
مهمترین خطرات شیمیایی عبارتند از عوامل تحریک‌کننده، حساس‌کننده، حساس‌کننده به نور و آکنه‌زا.
خطرات بیولوژیکی از باکتری ها، قارچ ها، ویروس ها تا انگل های پوستی متغیر است.
خطرات فیزیکی عبارتند از مالش، فشار مکانیکی، تشعشعات و دما.
داده های اپیدمیولوژی گستردگی واقعی موضوع را نشان نمی دهد، زیرا اکثر موارد گزارش نمی شوند و معیارهای ثبت از کشوری به کشور دیگر متفاوت است. تخمین زده می شود که 20 تا 30 درصد از بیماری های شغلی را بیماری های پوستی تشکیل می دهند که آنها را در زمره سه گروه شایع ترین بیماری های شغلی قرار می دهد.
شایع ترین علت بیماری پوستی در محیط کار قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی است. سرطان پوست غیر ملانوما ناشی از اشعه ماوراء بنفش، با این حال، یک خطر شغلی برای کارگران در فضای باز است، اما از آنجایی که این بیماری در اکثر کشورهای اتحادیه اروپا به رسمیت شناخته نشده است، شیوع آن بسیار دست کم گرفته شده است. مانند هر بیماری شغلی درجاتی از رابطه علت و معلولی بین بیماری پوستی و شغل باید در طول بررسی تایید شود. بر این اساس، دو شرط وجود دارد: (1) تشخیص درست و خاص پزشکی و (2) تأیید اینکه بیماری پوستی با شغل مرتبط است. برای دومی، آشنایی با فعالیت کاری، خطرات کار، دستورالعمل های ایمنی و بهداشت شغلی و برنامه حفاظت از پوست در محل کار ضروری است.
جدول زمانی اروپایی بیماری های شغلی و فهرست بیماری های شغلی ILO هر دو بخشی را به بیماری های پوستی شغلی اختصاص داده اند.
بیماری های پوستی با منشا شیمیایی
قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی یکی از علل اصلی بیماری های پوستی شغلی است. بدیهی است زیرا اولین خط تماس کارگر با محیط خود، جدای از مجاری تنفسی، پوست است. از آنجایی که بیشتر کارها شامل فعالیت های دستی است، پوست دست ها نیز به احتمال زیاد درگیر می شود. دستکش‌ها و لباس‌ها باید از نظر کفایت بررسی شوند تا از قرار گرفتن در معرض آنها جلوگیری شود ، زیرا قرار گرفتن در معرض ممکن است منبع بیماری‌های شغلی غیر پوستی نیز باشد. قرار گرفتن در معرض هوا ممکن است به اقدامات پیشگیرانه دیگری مانند تهویه هوا، ماسک های محافظ ویژه و عینک نیاز داشته باشد.
درماتیت تماسی
شایع ترین بیماری پوستی شغلی که حدود 50 تا 80 درصد موارد را شامل می شود، درماتیت تماسی تحریک کننده است که تقریباً 5 برابر بیشتر از درماتیت تماسی آلرژیک است. التهاب پوست در محل تماس با ماده شیمیایی است.
درماتیت تماسی تحریک کننده و درماتیت تماسی آلرژیک با معاینات بالینی یا بافت شناسی از یکدیگر قابل تشخیص نیستند. علاوه بر این، درماتیت تماسی شکل مختلط (آلرژیک به علاوه تحریک کننده) نیز بسیار شایع است. از یک طرف، یک ماده ممکن است هم محرک و هم حساس کننده باشد.
علاوه بر این، کارگر ممکن است در معرض مواد متعددی قرار گیرد. از سوی دیگر، قرار گرفتن در معرض محرک به عملکرد مانع پوست آسیب می رساند، که با فعال کردن افزایش جذب آلرژن ها، باعث ایجاد حساسیت می شود. درماتیت آتوپیک قبلی یا فعلی یک عامل خطر قوی برای ایجاد درماتیت تماسی شغلی است.
درماتیت آتوپیک یک اختلال پوستی شایع است که بر اساس تمایل ژنتیکی کاهش عملکرد سد و اختلال در ترمیم است و با خارش و خشکی پوست همراه است.
طیف گسترده ای از مشاغل و بخش هایی وجود دارد که در معرض خطر درماتیت تماسی شغلی هستند، از جمله: آرایشگاه هاو آرایشگران، مراقبت های بهداشتی، ساخت و ساز، باغبانی، صنایع نساجی، پذیرایی و صنایع غذایی، تولید لاستیک، فلزکاری ، آبکاری و دباغی.
درماتیت تماسی تحریک کننده (ICD)
قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی محرک می تواند به طور مستقیم به پوست در محل تماس آسیب برساند و منجر به ICD شود. عوامل شیمیایی رایج عبارتند از اسیدها، قلیایی ها، حلال های آلی و شوینده ها. تأثیر روی پوست نه تنها به خواص شیمیایی و شدت تماس بستگی دارد، بلکه به غلظت ماده شیمیایی نیز بستگی دارد.
کار مرطوب علت اصلی ICD است. این اصطلاح به فعالیت های شغلی اطلاق می شود که مستلزم: (1) تماس پوست یک یا هر دو دست با آب یا محلول های آبی محرک باشد . یا (2) پوشیدن مداوم دستکش های محافظ که دست ها را از تعریق مرطوب می کند. علاوه بر این، چنین خیساندن سد طبیعی در پوست را مختل می کند و باعث ورود عوامل حساس می شود. بنابراین مستعد ایجاد حساسیت های پوستی نیز می شود.
علائم ICD از خشکی، راش های قرمز سوزش (اریتم) و تورم (ادم) تا ایجاد تاول (تاول)، نکروز و لایه برداری (پوست پوست) در موارد شدیدتر متغیر است. قرار گرفتن در معرض مزمن و مکرر باعث ایجاد اگزمای کامل می شود: خارش، ترک خوردگی، پوسته پوسته شدن و پوسته پوسته شدن، ترشح یا حتی خونریزی که ممکن است در کنار علائم ذکر شده در قبل وجود داشته باشد.
تست پچ در ICD در مواردی که جزء آلرژیک وجود ندارد منفی است. با این حال، در ICD نفوذ آلرژن ها از طریق پوست افزایش می یابد که خطر ابتلا به آلرژی را افزایش می دهد. در میان افراد آتوپیک، پوست ظرفیت کمتری برای مقاومت در برابر عوامل محرک دارد، بنابراین قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض دوزهای پایین ممکن است علائم التهاب را ایجاد کند.
از خواص ویتامین E برای پوست بیشتر بدانید.
التهاب پوست به دلیل قرار گرفتن در معرض ترکیبی از یک ماده شیمیایی و نور (درماتیت فوتوتوکسیک) می تواند منجر به ایجاد وزیکول ها و تاول ها (تاول) روی پوست ملتهب شود که به دنبال آن برنزه شدن پوست (هیپرپیگمانتاسیون) مشخص می شود. شایع ترین مواد شیمیایی درگیر در درماتیت فوتوتوکسیک عبارتند از:
- فوروکومارین ها (پسورالن ها) در گیاهان که ممکن است برای مثال باغبان ها، گلفروشان و تولیدکنندگان لوازم آرایشی را آسیب پذیر کند.
- مشتقات قطران، که ممکن است، برای مثال، کارگران راهسازی و عایق کاری ساختمان را به ویژه آسیب پذیر کند.
- داروها، که ممکن است در برخی از گیاهان دارویی قرار گرفتن در معرض آنها وجود داشته باشد.
درماتیت تماسی آلرژیک (ACD)
این شکل از التهاب پوست ممکن است تنها پس از تماس با یک ماده شیمیایی حساس کننده ایجاد شود. در ACD فرآیند حساسیت می تواند هفته ها، ماه ها یا حتی سال ها طول بکشد و هیچ واکنش آلرژیکی روی پوست در آن دوره دیده نمی شود. حساسیت بیش از حد به ماده شیمیایی داده شده عملاً مادام العمر خواهد بود، اگرچه اجتناب از تماس بیشتر با عامل شیمیایی ممکن است سطح واکنش را کاهش دهد. این آلرژی یک پاسخ ایمنی سلولی دیر شروع به ماده شیمیایی است، که توضیح می دهد که چرا علائم آن یک دوره نهفتگی چند روزه دارند که طولانی تر از کهیر تماسی است.
علائم بالینی ACD بسیار شبیه به ICD است، اگرچه خارش بیشتر از سوزش است، علاوه بر این ضایعات پوستی به محل تماس محدود نمی‌شوند، بلکه ممکن است در قسمت‌هایی که در معرض آن قرار نگرفته‌اند نیز ایجاد شوند.
مهمترین آلرژن های شغلی عبارتند از:
- فلزات – کروم، نیکل، کبالت، جیوه
- p-phenylenediamine (PPD)
- افزودنی های لاستیکی
- رزین های طبیعی
- رزین های مصنوعی
- زیست کش ها
- مواد نگهدارنده
- خوراک حیوانات
- گیاهان
- داروسازی
شکل خاصی از ACD درماتیت تماسی فوتوالرژیک است. در اینجا ترکیب شیمیایی تنها زمانی که در معرض نور ماوراء بنفش (عمدتا از طیف باند A) قرار می گیرد به یک عامل حساس کننده کامل تبدیل می شود. عطرها (به عنوان مثال، در تمیز کردن، صنایع شیمیایی)، روشن کننده های نوری (به عنوان مثال، در لباسشویی ها، تولید پودر لباسشویی)، رنگ ها (به عنوان مثال، در صنعت نساجی)، و مواد دارویی رایج ترین مواد شیمیایی درگیر در درماتیت تماسی فوتوالرژیک هستند.
درماتیت تماسی هوابرد (ABCD)
ABCD با التهاب پوستی مشخص می شود که یکنواخت است و عمدتاً روی صورت، اطراف چشم ها و گردن قرار دارد. با این حال، ممکن است روی دست ها یا حتی مناطق پوشیده از پارچه وجود داشته باشد. این ناشی از گرد و غبار محیطی (گرد و غبار چوب، الیاف نساجی، سیمان، ماسه، الیاف شیشه) یا سایر ترکیبات شیمیایی موجود در هوا (رزین های اپوکسی، آکریلات ها، گرد و غبار گیاهی به عنوان مثال از خانواده Compositae/Asteraceae، گرده ها، بره موم) است.
آسیب شناسی زمینه ای ABCD می تواند ICD یا ACD باشد، که دومی اغلب ماهیت شغلی دارد. اهمیت ABCD در این است که باید از حساسیت به نور متمایز شود، که می تواند در همان قسمت های بدن با محلی سازی یکسان رخ دهد.
کهیر تماسی (CU)
علائم CU خارش و کهیر (کهیر) است. در CU ایمونولوژیک واکنش یک واکنش ایمنی اولیه با واسطه ایمونگلوبولین E در برابر ماده شیمیایی حساس کننده است . بنابراین در کهیر تماسی، ترکیب شیمیایی باعث ایجاد کهیر در محل تماس، معمولاً در عرض یک ساعت می شود. این می تواند با رینیت (آلرژیک)، ورم ملتحمه، آسم و به ندرت آنافیلاکسی همراه باشد. همچنین یک مسیر غیر آلرژیک (CU غیر ایمونولوژیک) وجود دارد که در آن ماده شیمیایی مستقیماً باعث آزاد شدن هیستامین در پوست می شود که باعث کهیر می شود.
منابع رایج CU آلرژیک عبارتند از پروتئین ها (لاتکس، ماهی، گوشت، تخم مرغ)، گیاهان (محصولات زراعی و گیاهان زینتی، چوب)،بیسفنول-A، کروم و کبالت. شکل شناخته شده CU آلرژیک آلرژی به لاتکس در میان کارگران مراقبت های بهداشتی، پذیرایی و نظافتی است که دستکش لاتکس می پوشند.
CU مستقیم می تواند توسط گزنه، مواد نگهدارنده، افزودنی ها، رنگ ها، میوه ها، سبزیجات، کبالت، بلسان پرو ایجاد شود . مقابله با CU دشوارتر است، زیرا به حذف کامل آلرژن به دلیل خطر عوارض جدی تر نیاز دارد. بنابراین تغییر شغل بیشتر برای جلوگیری/ پیشگیری از مواجهه توصیه می شود.
تشخیص درماتیت تماسی
بررسی آلرژی شیمیایی معمولاً با آزمایش پچ (epicutaneuos) انجام می شود، زمانی که دوز دقیقی از مواد رقیق شده روی پوست اعمال می شود و به طور دوره ای مشاهده می شود. اگر منشأ شغلی مشکوک باشد، باتری عمومی (سری خط پایه)، که حاوی عوامل حساس کننده روزمره است، باید با سری های شغلی (مواد حساس کننده رایج در یک بخش/شغل خاص) و/یا مواد مورد استفاده در محل کار (بر اساس داده های ایمنی) تکمیل شود.
تست های تشخیصی دیگری نیز وجود دارد:
- تست پچ با معاینه اولیه
- تست پچ عکس
- تست استفاده
- تست پریک
- تست داخل جلدی
سنجش های آزمایشگاهی آزمایشگاهی (مثلاً آزمایش کمی IgE خون) حساسیت و اختصاصی کمتری دارند. آزمایش‌هایی که سلول‌های ایمنی مسئول را شناسایی می‌کنند تحت تحقیق هستند.
آکنه های شغلی
اینها کومدوها (سر سوزن)، پاپول ها و پوسچول ها هستند که بیشتر توسط روغن ها و گریس های صنعتی ایجاد می شوند. برخلاف آکنه های معمولی، این جوش ها در محل تماس با پوست ظاهر می شوند. مشتقات قطران و ترکیبات حاوی هالوژن (نفتالن های پلی کلره، فنول های پلی کلره، 34-دی کلروآنیلین و علف کش های مشابه، یدیدها و برمیدها) ممکن است مانند برخی داروها باعث آکنه شوند.
مکانیک خودرو، کارگران تعمیر و نگهداری بیشتر در معرض خطر هستند. رعایت بهداشت فردی و شغلی در پیشگیری از آکنه روغنی از اهمیت بالایی برخوردار است. تعویض مکرر و شستشوی متمرکز لباس های کثیف کاری ضروری است.
سرطان های پوست به دلیل قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی
قیر، قطران، دوده، آنتراسن و ترکیبات آنها، روغن های معدنی و سایر روغن ها، پارافین خام، کاربازول و ترکیبات آنها، محصولات تقطیر قطران زغال سنگ ممکن است باعث ایجاد اختلال در اپیدرم شوند. این می تواند باعث ایجاد سرطان سلول های بازال و سلول سنگفرشی یا شرایطی (پاپیلوم کراتوتیک، کراتوآکانتوما) شود که ممکن است منجر به این سرطان ها شود. آرسنیک باعث ایجاد رنگدانه های قهوه ای و لکه های خشن و پوسته پوسته (کراتوز) می شود. ممکن است بیماری بوون، کارسینوم سلول سنگفرشی و بازالیومای متعدد ایجاد شود. پیشنهاد آواطب برای از بین بردن لک و چین و چروک پوست استفاده از کرم ضد لک ژل رویال است که اگر به صورت دوره ای استفاده شود تاثیر بسیار زیادی در بهبودی علائم پیری و یا بهبود مشکلات پوستی دارد.
پیشگیری از بیماری های پوستی ناشی از قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی
برنامه های مناسب محافظت از پوست در محل کار که با شرایط واقعی سازگار شده اند، بهترین راه برای پیشگیری از بیماری های پوستی شغلی هستند. ارزیابی کامل ریسک مبنایی برای پیشگیری از آسیب و حفاظت از سلامت کارکنان است. اطلاعات مربوط به خواص شیمیایی، خطرات و اقدامات پیشگیرانه بر روی برچسب و در برگه اطلاعات ایمنی (SDS) مواد شیمیایی موجود است. علاوه بر این، محدودیت‌های مواجهه شغلی (OELs) همچنین مبنایی برای تعیین مضر بودن یا نبودن سطوح مواجهه در محل کار فراهم می‌کند. OEL ها مقادیر تنظیمی هستند که سطوحی از قرار گرفتن در معرض را نشان می دهند که ایمن در نظر گرفته می شوند (مبتنی بر سلامتی). با این حال، OELS سطوح را بر حسب بیان می کندغلظت در هوا بنابراین، برای موادی که جذب پوستی آنها مهم است، علامت پوستی باید در نظر گرفته شود.
کمیته علمی محدودیت‌های قرار گرفتن در معرض شغلی (SCOEL) یک نماد پوستی صادر می‌کند که نشان‌دهنده جذب احتمالی قابل توجه از طریق پوست است. یک علامت پوستی به ارزیابی کنندگان خطر و بهداشت حرفه ای در تفسیر نتایج پایش هوای محل کار هشدار می دهد که ممکن است در صورت تماس با پوست به دلیل اعمال یا استفاده در محل کار، جذب کل ماده را منعکس نکند. معمولاً SCOEL زمانی که می‌توان فرض کرد که قرار گرفتن در معرض پوست ممکن است در حدود 10 درصد یا بیشتر از بار بدن با قرار گرفتن در معرض استنشاق در حد مواجهه شغلی نقش داشته باشد، یک علامت پوستی صادر می‌کند.
پیشگیری
اقدامات پیشگیرانه مانند سایر برنامه های ایمنی و بهداشت شغلی از سلسله مراتب کنترل پیروی می کند. هدف اولیه از بین بردن/به حداقل رساندن تماس پوست با مواد مضر ( سرطان زا ، محرک و حساس کننده ) و کار مرطوب است. تجهیزات حفاظت فردی ، دستکش ها باید با توجه به ویژگی های (شیمیایی) خطر و با در نظر گرفتن وظایف، محیط کار و کارگر انتخاب شوند. به منظور به حداقل رساندن کار خیس، مدت زمان پوشیدن بدون وقفه دستکش نیز باید به حداقل برسد. ابتکارات ملی و راهنمای بخش ممکن است اطلاعات مفیدی را برای اجرای طرح حفاظت از پوست ارائه دهند. با این حال، همیشه باید متناسب با وضعیت واقعی محل کار باشد. چندین نمونه از اجرای موفقیت آمیز طرح های محافظت از پوست در محل کار وجود دارد. اطلاع رسانی و آموزش کارگران در مورد مواجهه، تکنیک های پیشگیری، استفاده صحیح از تجهیزات حفاظت فردی و بهداشت پوست از اهمیت اساسی برخوردار است.
نظارت بر سلامت به منظور شناسایی کاستی های اقدامات و کارگرانی که نیاز به حفاظت پیشرفته دارند توصیه می شود. حمایت از فرد در حفظ پوست سالم شامل تهیه مواد پاک کننده مناسب پوست مثل صابون رویال آواطب و محصولات آبرسانی مجدد پوست در محل کار است. پیشنهاد ما برای تهیه این محصولات خرید از فروشگاه آواطب است.
بیماری عفونی پوست
چندین عامل عفونی ممکن است از منابع مختلف در حین کار، از جمله حیوانات در محل کار ( زئونوزهای شغلی ) آلوده شوند . روند تشخیصی و درمانی مشابه بیماری های غیر شغلی است. تشخیص بر اساس علائم بالینی به علاوه شرح حال و در صورت نیاز بر اساس آزمایش خون آزمایشگاهی، میکروسکوپ و کشت در حال رشد است. پیشگیری بر اساس ارزیابی خطر در محل کار مشخص است که قرار گرفتن در معرض ناخواسته با عوامل بیولوژیکی را در نظر می گیرد. این اقدامات از سلسله مراتب کنترل پیروی می کند و شامل رعایت بهداشت فردی و کار، استفاده از عوامل میکروب کش و دستکش می باشد . در مورد بیماری های مشترک بین انسان و دام، همکاری با دامپزشک ضروری است.
عفونت های باکتریایی
پیودرمای شغلی (فولیکولیت، فورونکل، کاربونکل، زرد زخم، اکتیما، پارونیشیا و غیره) می تواند توسط باکتری های استرپتوکوک و استافیلوکوک ایجاد شود که چرک تولید می کنند.
این عفونت‌ها در میان افرادی که در محیط‌های کثیف کار می‌کنند (مثلاً مکانیک‌های خودرو، تمیزکننده‌های فاضلاب) که در آن میکروتروما (کبودی، بریدگی) پوست شایع است (مانند قصاب‌ها، کارگران کشتارگاه، ماشین‌کاری فلزات)، یا افرادی که ممکن است در تماس باشند، رایج است.
با افراد آلوده (به عنوان مثال، پرستاران، آرایشگران، مانیکورها). استعمار، که وجود میکروارگانیسم‌ها بر روی کارگر بدون بیماری ظاهری است، و عفونت آشکار با باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک (به عنوان مثال، MRSA) در میان کارکنان مراقبت‌های بهداشتی، یک موضوع نوظهور با پیامدهایی برای ایمنی بیمار است.
Erysipeloid توسط Erysipelothrix rhusiopathiae ایجاد می شود. عفونت به شکل التهاب پوستی مشخص که با التهاب بافت همبند زیرین (سلولیت) همراه است، ظاهر می شود. این تقریباً منحصراً شغلی است، در میان قصابان و کارگرانی که با ماهی و طیور در تماس هستند.
سل پوستی یک ضایعه پوستی گرانولوماتوز، آهسته در حال پیشرفت و زگیل مانند با درگیری غدد لنفاوی منطقه ای است. مایکوباکتریوم توبرکلوزیس هومینیس ممکن است در میان پاتولوژیست ها، کالبد شکافان و جراحان ایجاد شود. M. tuberculosis bovis ممکن است یک بیماری پوستی شغلی دامپزشکان، نگهبانان حیوانات، قصابان، کشاورزان باشد. عفونت M. marinum توسط ماهی و آب موجود در مخازن یا استخرها (گرانولومای مخزن ماهی) منتقل می شود.
اریتم مزمن مهاجر (ECM)، که یک بثورات قرمز حلقه مانند است که به آرامی رشد می کند، نشانه اولیه بیماری لایم (عفونت بورلیا بورگدورفری) است. این یک بیماری پوستی شغلی شایع در بین کارگران جنگلداری و باغبانی است. در صورت عدم درمان، مراحل بعدی ممکن است دارای هیپرپلازی لنفوئیدی پوستی باشد که یک برآمدگی پوستی خوش خیم است و آکرودرماتیت مزمن آتروفیکانس که با التهاب و تورم اولیه و آتروفی بعدی پوست در اندام ها مشخص می شود.
عفونت های قارچی (مایکوز)
عفونت های مخمری
عفونت شغلی که عمدتاً توسط کاندیدا آلبیکنس ایجاد می‌شود، معمولاً روی دست‌ها رخ می‌دهد: اونیکومیکوزیس (ناخن)، پارونیشیا (در اطراف بستر ناخن)، میکوز بین انگشتی (بین انگشتان دست یا پا). کارگران کارخانه های کنسروسازی و شیرینی پزی و کارکنان مراقبت های بهداشتی در معرض خطر هستند. پوشیدن دستکش و چکمه لاستیکی (کار مرطوب) و دست زدن به شیرینی جات می تواند از عوامل موثر در ایجاد این عفونت ها باشد [14] .
عفونت درماتوفیت (کرم حلقوی)
Trichophytia profunda توسط Trichophytia verrucosum ایجاد می شود و شبیه یک عفونت باکتریایی عمیق پوست است. کشاورزان، شیردوش ها، نگهبانان حیوانات و دامپزشکان ممکن است آن را از گاوهای آلوده به دست آورند. میکروسپوریازیس عفونت میکروسپوروم کانیس است که در بین حیوانات خانگی (سگ، گربه، خوکچه هندی) شایع است و ممکن است باعث ایجاد کرم حلقوی در میان تاجران و پرورش دهندگان حیوانات خانگی، دامپزشکان، کارگران آزمایشگاه شود. میکروسپوروم گچ در خاک زندگی می کند و ممکن است کارگران کشاورزی را نیز آلوده کند.
بیماری های پوستی ویروسی
ندول های میلکر (Nodus mulgentium) توسط ویروس Paravaccinia ایجاد می شوند. منبع آن پستان گاو است، اگرچه کمتر پستان گوسفند یا بز است، جایی که به عنوان یک زخم سریع التیام می یابد. شیردهندگان و سایر حیواناتی که نگهداری می کنند ممکن است ضایعه پوستی را ایجاد کنند که به طور خود به خود بدون ایجاد اسکار در عرض چند هفته بهبود می یابد.
Orf (Ecthyma contagiosum) توسط ویروس پاراپوکس ایجاد می شود که در گوسفند و بز شایع است. ضایعه حساس پوستی ممکن است با التهاب ناحیه ای عروق و گره های لنفاوی همراه باشد. این بیماری ممکن است توسط چوپانان، بزکاران، دامپزشکان منتقل شود و ممکن است خود به خود بدون ایجاد اسکار در عرض چند هفته بهبود یابد، مگر اینکه زخم فوق عفونی شده باشد.
ضایعات پوستی انگلی
اگرچه بیماری های پوستی انگلی اغلب ناشناخته هستند، ممکن است منشا شغلی داشته باشند. نیش بندپایان از انگل های حیوانی یا کنه های غلات در کارگران کشاورزی رایج است. نیش زنبور و زنبور مهم است، زیرا سم آنها ممکن است باعث عوارض آلرژیک جدی و حتی تهدید کننده زندگی شود. با این حال، بیشتر زنبورداران نوعی مقاومت ایجاد می‌کنند که در آن حتی یک دوجین نیش ممکن است هیچ پوستی یا اثر دیگری ایجاد نکند.
گال توسط Sarcoptes scabiei ایجاد می شود. این کنه کوچک خود را در پوست اطراف مچ دست، آرنج، دست‌ها، پاها، پشت، باسن و دستگاه تناسلی خارجی فرو می‌کند و باعث خارش و سوراخ‌های سطحی می‌شود. عفونت از طریق تماس مستقیم، به عنوان مثال در طول فعالیت های مراقبتی منتقل می شود. درمان باید شامل افراد تماس بدون علائم نیز باشد. کنترل عفونت برای مؤسسات بهداشتی و مراقبت اجتماعی که بیشتر در معرض خطر هستند چالش برانگیز است.
بیماری های پوستی با منشا فیزیکی
قرار گرفتن در معرض فیزیکی از محرک های مستقیم و شرایط حرارتی تا تابش متغیر است.
ترومای مکانیکی
مالش مکرر یا افزایش فشار می تواند پوست ملتهب را با “الگوی سنگفرش دیوانه” (گلسنگ شدن) و کالوزیتی (رجوع) ضخیم کند. به اصطلاح کلاله های شغلی در قسمت هایی از بدن که در معرض آن قرار می گیرند مکرر است: شانه های گونی، نوک انگشتان نوازنده گیتار و ویولن، بند انگشتان. ماساژورها، دست آهنگرها، شرایط فقط جنبه زیبایی شناختی دارد و قابل برگشت است، پیشگیری معمولاً غیرممکن است.
درجه حرارت
گرما
رکود عرق می تواند باعث میلیاریا (~ crystallina، rubra، profunda) شود که راش های کوچک و خارش دار هستند (بثورات عرق، گرمای خاردار). سطوح روی هم قرار گرفته پوست ممکن است کثیف شوند و به حالت بینابینی ختم شوند. که التهاب عفونی چین های بدن است. گرما و تمرینات بدنی ممکن است باعث کهیر گرمایی شوند: کهیر غیر آلرژیک. گرمای شدید می تواند باعث سوختگی شود. بخش متالورژی، نانوایی‌ها، آشپزخانه‌ها، مشاغل تابستانی در فضای باز (کشاورزی، ساخت‌وساز) و معدن‌کاری عمیق از موارد معمول هستند.
سرما
اثرات سرما بر پوست ممکن است از انقباض پیشرونده عروق (تنگی عروق خونی) و علائم شبیه رینود (حملات سفید کننده انگشتان) تا سرمازدگی متغیر باشد. مشاغل سردخانه و زمستان در فضای باز (به عنوان مثال تعمیر و نگهداری، ساخت و ساز) نمونه هایی برای چنین قرار گرفتن در معرض هستند.
تشعشعات یونیزان
پرتوهای یونیزان به طور گسترده ای در تصویربرداری و درمان پزشکی، بازرسی کیفیت صنعتی و استریل کردن داروها و غذاها استفاده می شود. قرار گرفتن شغلی در معرض پرتوهای یونیزان ، از جمله اشعه ایکس، معمولاً باعث علائم پوستی موضعی (درماتیت پرتویی) می شود. تشعشعات اشعه ایکس و گاما می توانند به عمق بیشتری نفوذ کنند و بنابراین نسبت به اشعه بتا که به صورت سطحی یا حتی توسط لباس جذب می شود به لایه های داخلی آسیب می رساند . از آنجایی که تکنولوژی به دلیل استانداردهای ایمنی و بهداشت شغلی سازگارتر و ایمن تر شده است، امروزه سوختگی های ناشی از تشعشعات موضعی بسیار نادر است.
علائم پوستی پس از قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض پرتوهای یونیزانرادیودرماتیت حاد نامیده می شود، در حالی که اثرات قرار گرفتن در معرض طولانی مدت به عنوان رادیودرماتیت مزمن خلاصه می شود. پیشگیری از آنها عمدتاً فنی است (محصور کردن فناوری، جداسازی، نگهداری مناسب) همراه با پروتکل های سختگیرانه، وسایل محافظ و تجهیزات حفاظت فردی.
رادیودرماتیت حاد
پس از یک دوز تقریباً 10 خاکستری یا بیشتر، قرمزی موضعی (اریتم)، تورم (ادم) و از دست دادن رنگ پوست ایجاد می شود. حالت تهوع و استفراغ ممکن است وجود داشته باشد. پس از چند روز تأخیر، بیماری ممکن است با التهاب دردناک مایع همراه با وزیکول ها و تاول ها (تاول) و نکروز که با اسکار، آتروفی و ریزش مو بهبود می یابد، پیشرفت کند.
رادیودرماتیت مزمن
قرار گرفتن مکرر در معرض دوزهای کوچکتر (3-8 گری) با مجموع 50-60 گری باعث ایجاد پلاک های متورم شده آتروفیک، وریدهای عنکبوتی (تلانژکتازی) یا حتی ضخیم شدن (هیپرکراتوز)، سندرمی به نام پویکیلودرما می شود. سرطان پوست می تواند پس از ماه ها یا سال ها به دلیل پوکیلودرما ایجاد شود.
تشعشعات غیر یونیزه
در مورد بیماری های پوستی شغلی، قرار گرفتن در محل کار در معرض اشعه ماوراء بنفش از مهم ترین عوامل خطر فیزیکی است. اگرچه اشعه ماوراء بنفش برای بدن انسان برای تولید ویتامین D ضروری است، قرار گرفتن در معرض بیش از حد مضر است: به پوست و چشم ها آسیب می رساند، باعث جهش DNA و سرکوب پاسخ های ایمنی طبیعی می شود.
علائم بالینی به بزرگی و طول موج واقعی قرار گرفتن در معرض و تا حدی کمتر به عوامل فردی بستگی دارد: به عنوان مثال پوست تیره تر می تواند محافظت در برابر آفتاب سوختگی ایجاد کند. اثرات حاد اشعه ماوراء بنفش از برنزه شدن پوست، بثورات قرمز (اریتم) تا سطوح مختلف آفتاب سوختگی متغیر است. قرار گرفتن در معرض مزمن می تواند باعث افزایش رنگدانه، پیری زودرس پوست (فتوپیری)، ایجاد لکه های خشن و پوسته پوسته (کراتوز خورشیدی) و سرطان سلول سنگفرشی، و کمتر کارسینوم سلول بازال (بازالیوما) شود. سرطان پوست ممکن است با کراتوز و کراتوآکانتوما ایجاد شود.
افرادی که در معرض اشعه ماوراء بنفش قرار می گیرند، کارگران در فضای باز و کسانی هستند که در معرض اشعه ماوراء بنفش مصنوعی (جوشکاری، لامپ های UV و لیزرهای مورد استفاده در پزشکی، صنعت، تجارت و خانه) هستند . پیشگیری از سرطان های پوست ناشی از تشعشعات شامل سازمان و دستورالعمل های ایمنی و بهداشت حرفه ای مناسب ، سپر، کلاه و لباس (جاذب اشعه ماوراء بنفش) همراه بانظارت پزشکی . در طی معاینات پزشکی، کراتوزها را می توان برای درمان کشف کرد، در حالی که کارگران مبتلا به سرطان پوست تایید شده باید از قرار گرفتن در معرض آنها حذف شوند.
نتیجه گیری
بیماری های پوستی شغلی شایع بوده و اثرات قابل توجهی بر زندگی کارگران مربوطه دارد. انتظار می رود با افزایش تعداد مواد شیمیایی مورد استفاده و تمایل به ایجاد واکنش آلرژیک، تعداد کارگران آسیب دیده افزایش یابد. شناسایی اختلالات را می توان به راحتی با معاینه پزشکی در طول مراقبت های بهداشتی انجام داد . با اقدامات مناسب می توان بیشتر بیماری ها را درمان کرد، با این حال، زمانی که حذف مواجهه غیرممکن به نظر می رسد، ممکن است در نهایت تغییر حرفه ضروری باشد.
Source: oshwiki.osha.europa.eu
شرکت آواطب به عنوان تولید کننده و ارائه دهنده بهترین لوازم آرایشی و بهداشتی مختلف، با تحقیق و توسعه روز افزون و با هدف ایجاد رضایتمندی بلند مدت مشتریان خود توانسته است گامی مستحکم در این صنعت برداشته و با تولید لوازم آرایشی و بهداشتی استاندارد خدمتی صادقانه را به مردم عزیزمان ارائه کند. محصولات این شرکت را به آسانی در صفحه فروشگاه آواطب میتوانید مشاهده و خریداری کنید.
Comment (1)
با سلام درود بنده دچار عارضه خشکی پوست وجوش های زیر پوستی باحالت چسبناک دراثر بامواد شیمیایی صنعت ی