ویتیلیگو، علل، علائم و درمان
ویتیلیگو بین 0.5 تا 1 درصد از جمعیت جهان را تحت تاثیر قرار می دهد.
زمانی اتفاق می‌افتد که پوست رنگدانه خود را از دست می‌دهد و باعث ایجاد لکه‌های سفید پوستی می‌شود که گاهی می‌تواند کل بدن را بپوشاند.
دکتر کینگ می‌گوید
«زمانی که ویتیلیگو بسیار مشهود است، بیماران اغلب گزارش می‌دهند که مردم از دست زدن به آن‌ها اجتناب می‌کنند، حتی در معاملات روزمره مانند هنگام دست دادن یا مبادله پول در رستوران».
اگرچه هیچ درمانی برای ویتیلیگو وجود ندارد، اما ممکن است امیدی وجود داشته باشد.
کارشناسان این مقاله
- Yale School of Medicine | گروه آمریکایی YALE
ویتیلیگو چیست؟
ویتیلیگو بیماری است که باعث می شود پوست رنگدانه هایش را از دست بدهد و در نتیجه لکه های سفید ایجاد شود. در برخی موارد، بیشتر (یا تمام) پوست سفید می شود.
رنگ پوست، مو و چشم از رنگدانه ای به نام ملانین می آید. این به یک اسید آمینه مربوط می شود و توسط ملانوسیت ها، سلول های رنگدانه ساز پوست، واقع در اپیدرم (لایه بیرونی پوست) تولید می شود. افرادی که رنگ پوست تیره تر دارند نسبت به افراد روشن ملانین بیشتری در پوست خود دارند.
ویتیلیگو زمانی اتفاق می افتد که ملانوسیت ها توسط سیستم ایمنی بدن مورد حمله قرار می گیرند (و از بین می روند).
مصرف این محصول برای تعادل سیستم ایمنی بدن بسیار مفید است: کپسول های ژل رویال آواطب
دکتر کینگ می‌گوید:
«وقتی سلول‌های رنگدانه‌ساز در پوست از بین می‌روند، لکه‌های سفید در افراد ایجاد می‌شود که منجر به ناراحتی روانی و اجتماعی می‌شود.»
چه قسمت هایی از بدن مستعد ابتلا به ویتیلیگو هستند؟
این می تواند در هر نقطه از بدن رخ دهد. ویتیلیگو اغلب پوست اطراف چشم، دهان، آرنج، مچ دست، دست و مچ پا را درگیر می کند.
این عارضه گاهی اوقات می تواند نواحی وسیعی از پوست را درگیر کند، اما به ندرت پیش می آید که افراد تمام رنگدانه های پوست خود را از دست بدهند.
ویتیلیگو چه کسانی را مبتلا می کند؟
ویتیلیگو می تواند هر کسی را درگیر کند، اما در کسانی که دارای پوست تیره تری هستند بیشتر قابل توجه است.
حدود نیمی از افراد مبتلا به ویتیلیگو قبل از 20 سالگی به آن مبتلا می شوند.
علل ایجاد ویتیلیگو چیست؟
ویتیلیگو یک بیماری خودایمنی است و آنچه تعیین می کند که آیا شخص درگیر این بیماری می شود یا نه، ترکیبی از عوامل ژنتیکی و عوامل دیگر است. و به سایر اختلالات ایمنی مانند پسوریازیس ، آلوپسی آره آتا و بیماری تیروئید نیز مبتلا باشند.
برخی از افراد گزارش می دهند که پس از آسیب جسمی یا ناراحتی روانی دچار ویتیلیگو می شوند، اما مشخص نیست که چنین حوادثی باعث ویتیلیگو شوند.
ویتیلیگو چگونه تشخیص داده می شود؟
اگر تغییر رنگ پوست دارید، با متخصص پوست یا پزشک مراقبت های اولیه خود قرار ملاقات بگذارید تا سابقه پزشکی شما را جمع آوری کرده و پوست شما را به صورت بصری معاینه کند.
گاهی اوقات برای تشخیص ویتیلیگو بیوپسی پوست ضروری است.
برای بهبود رنگ پوست و رفع لک های پوستی پیشنهاد آواطب استفاده از کرم ضد لک آواطب می باشد.
چگونه می توان ویتیلیگو را درمان کرد؟
ویتیلیگو به بدن آسیب نمی رساند. درمان‌هایی که از نظر اثربخشی متفاوت هستند، معمولاً برای بازگرداندن رنگ به تکه‌های آسیب‌دیده پوست طراحی می‌شوند.
در زیر برخی از روش‌های درمانی که امکان دارد متخصصان پوست برای درمان بیماران مبتلا به ویتیلیگو استفاده کنند آورده شده است:
نور درمانی
نور درمانی که فتوتراپی نیز نامیده می‌شود، نواحی بدون رنگ پوست در معرض طول موج‌های خاصی از نور، معمولاً باند باریک فرابنفش B قرار می‌گیرند، که به رنگ‌دهی مجدد پوست کمک می‌کند. درمان دو تا سه بار در هفته به مدت حداکثر یک سال ممکن است قبل از درمان ضروری باشد. اغلب اوقات ناقص، رنگدانه مجدد رخ می دهد.
درمان موضعی
استروئیدهای موضعی و مهارکننده‌های موضعی کلسینورین گاهی اوقات برای بازیابی رنگدانه‌ها زمانی که نواحی کوچکی از پوست تحت تأثیر ویتیلیگو قرار می‌گیرند، مؤثر هستند. با این حال، در مورد استروئیدهای موضعی، خطر آتروفی یا افتادگی پوست، نازک شدن یا ایجاد علائم کشیدگی در صورت استفاده طولانی مدت وجود دارد.
درمان‌های بلیچینگ
زمانی که درمان برای رسیدن به رنگدانه ناموفق است، گاهی اوقات بیماران مبتلا به ویتیلیگو تصمیم می‌گیرند رنگدانه‌های موجود پوست را حذف یا رنگ‌زدایی کنند تا لکه‌های سفید آن‌ها با هم ترکیب شوند و کمتر قابل توجه باشند. تنها درمان تایید شده توسط FDA برای درمان ویتیلیگو، یک عامل رنگدانه به نام مونوبنزون است.
آیا درمورد پیری نوری شنیده اید؟ این مقاله را بخوانید: پیری نوری چیست؟
دکتر کینگ می‌گوید:
ما گاهی اوقات از این ماده برای پاکسازی نواحی کوچکی از پوست که باعث نگرانی افراد مانند صورتشان می‌شود، استفاده می‌کنیم.
باز هم، موفقیت با همه این درمان ها متغیر است. معمولاً قبل از اینکه پزشکان بفهمند چه نوع نتیجه ای به دست می آید، ماه ها درمان لازم است. و حتی زمانی که نتایج خوبی دیده می شود، ادامه درمان ممکن است برای جلوگیری از عود بیماری ضروری باشد.
نظرتان را بنویسید