شناخت پوست، چه عواملی روی اون تأثیر می‌ذاره؟
وضعیت و ظاهر پوست ما برای سلامت و رفاه کلی‌مون خیلی مهمه. وقتی پوست در وضعیت خوبی باشه، به سختی کار می‌کنه تا بدن ما رو از استرس‌های محیطی مثل محرک‌ها، آلرژن‌ها و میکروب‌ها محافظت کنه، دما رو تنظیم کنه و ظاهری صاف، آرام، مرطوب و یکنواخت داشته باشه. عوامل زیادی هم داخلی و هم خارجی روی وضعیت پوست تأثیر می‌ذارن و تعیین میکنن که پوست چطوری به نظر میاد و حس می‌شه. برای مثال، پوست فوق‌العاده حساس به خاطر داشتن سد پوستی ضعیف‌تر، بیشتر مستعد تحریک‌پذیریه تا پوستی که خوب بالانس شده. بعضی عوامل رو نمی‌تونیم کنترل کنیم، ولی خیلی‌هاش رو می‌تونیم. مراقبت درست از پوست می‌تونه از پوست محافظت کنه و ظاهر جوان‌تری بهش بده.
عوامل داخلی که روی پوست تأثیر می‌ذارن شامل ژنتیک، هورمون‌ها و شرایط خاصی مثل دیابت هستن.
در ادامه با مجله سلامت آواطب همراه باشید.
عوامل داخلی که روی پوست تأثیر می‌ذارن: ژنتیک
ژنتیک شما نوع پوستتون رو تعیین می‌کنه. ژنتیک همچنین تعیین می‌کنه که پوست شما چقدر بیولوژیکی پیر بشه. خیلی از مشکلات پوستی توسط ژنتیک تعیین می‌شن.
ژنتیک یک فرد نوع پوست (نرمال، خشک، چرب یا ترکیبی) و وضعیت کلی پوستش رو تعیین می‌کنه.
ژنتیک و پیری بیولوژیکی پوست
ژنتیک همچنین تعیین می‌کنه که پوست چقدر بیولوژیکی پیر بشه که با ویژگی‌های زیر شناخته می‌شه:
- کاهش تجدید و نو شدن سلول‌ها.
- کاهش ترشحات غدد چربی و عرق.
- تخریب بافت همبند که باعث می‌شه پوست کمتر بتونه آب رو نگه داره و سفتیش رو از دست بده.
- تخریب الیاف الاستیک که باعث کاهش انعطاف‌پذیری پوست می‌شه.
پیری بیولوژیکی پوست نباید با پیری زودرس که توسط عوامل خارجی مثل آفتاب ایجاد می‌شه و قابل کنترل هست، اشتباه گرفته بشه.
پیش‌زمینه‌ی ژنتیکی برای مشکلات پوستی مثل درماتیت آتوپیک، پسوریازیس و ایکتیوز هم تعیین می‌شه. مثلاً، افرادی که با کمبود ژنتیکی فیلاگرین (یک پروتئین موجود در پوست) به دنیا میان، پوستی با سد ضعیف‌تر دارن و مستعد پوست حساس و درماتیت آتوپیک هستن. با این پیش‌زمینه، پوست به راحتی با استرس تحریک می‌شه و توسط عوامل خارجی تشدید می‌شه، پس داشتن یک روتین مراقبت از پوست مناسب خیلی مهمه.
بعضی بیماری‌ها مثل دیابت و مشکلات کلیوی هم می‌تونن روی وضعیت پوست تأثیر بذارن.
عوامل داخلی که روی پوست تأثیر می‌ذارن: هورمون‌ها
تغییرات هورمونی می‌تونن روی پوست تأثیر بذارن و ممکنه باعث آکنه بشن.
بارداری می‌تونه باعث هایپرپیگمانتاسیون بشه و تعادل رطوبت پوست رو تحت تأثیر قرار بده.
هورمون‌ها و تغییرات در سطح اون‌ها می‌تونن تأثیر زیادی روی پوست بذارن:
- تغییرات هورمونی می‌تونن باعث ایجاد آکنه بشن.
- در دوران بارداری، هورمون‌ها می‌تونن تولید ملانین رو افزایش بدن و باعث نوعی هایپرپیگمانتاسیون به نام ملاسما بشن.
- سطح استروژن در زنان به عنوان بخشی از فرآیند پیری بیولوژیکی کاهش پیدا می‌کنه و به‌ویژه بعد از یائسگی. استروژن تأثیر مثبتی روی تعادل رطوبت پوست داره و کاهشش باعث تغییرات ساختاری و آتروفی مرتبط با سن پوست می‌شه.
عوامل خارجی زیادی هم هستن که روی وضعیت پوست تأثیر می‌ذارن. وقتی تعادل طبیعی پوست به هم می‌خوره، پوست کمتر می‌تونه به عنوان یک سد محافظ عمل کنه و مستعد حساسیت می‌شه. عوامل خارجی که روی سلامت پوست تأثیر می‌ذارن، توسط محیط اطرافمون، سلامت کلی و انتخاب‌های زندگی ما تعیین می‌شن.
عوامل خارجی که روی پوست تأثیر می‌ذارن: آب و هوا
آب و هوا می‌تونه تأثیر زیادی روی وضعیت پوست بذاره:
نور خورشید
قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض آفتاب باعث ایجاد رادیکال‌های آزاد می‌شه. نور خورشید به میزان متعادل برای رفاه کلی ما خوبه، ولی آفتاب زیاد می‌تونه به پوست آسیب برسونه. اشعه‌های خورشید به روش‌های مختلفی روی پوست تأثیر می‌ذارن:
- اشعه UVB مسئول آفتاب‌سوختگی هست. نور HEV با آفتاب‌سوختگی مرتبط نیست.
- هر دو اشعه UVA و نور HEV می‌تونن باعث پیری زودرس پوست بشن.
- آلرژی‌های آفتاب بیشتر توسط اشعه UVA تحریک می‌شن ولی می‌تونن توسط UVB هم تشدید بشن.
- اشعه‌های UVA، UVB و نور HEV می‌تونن هایپرپیگمانتاسیون ایجاد کنن و ممکنه به مشکلاتی مثل لکه‌های سنی و ملاسما کمک کنن.
دمای هوا
هوای سرد می‌تونه باعث خشک شدن پوست بشه. دمای خیلی بالا یا خیلی پایین و تغییرات سریع بین اون‌ها روی پوست تأثیر می‌ذاره.
در شرایط سرد، پوست با تنگ کردن رگ‌های خونی واکنش نشون می‌ده تا بدن رو از از دست دادن گرمای زیاد محافظت کنه. دمای سرد طولانی‌مدت باعث کاهش ترشحات غدد چربی و خشک شدن پوست می‌شه.
در شرایط گرم و مرطوب (مثلاً کشورهای استوایی یا سونا) غدد عرق بیشتر عرق تولید میکنن، پوست مرطوب و براق می‌شه و در بعضی موارد مستعد آکنه می‌شه.
رطوبت کم، مثل اونچه در کابین‌های هواپیما یا حتی توسط سیستم‌های گرمایشی مرکزی ایجاد می‌شه، می‌تونه باعث کم‌آبی پوست بشه و حساسیت رو افزایش بده.
بعضی مشکلات پوستی، مثل روزاسه، می‌تونن توسط دمای گرم تحریک بشن. این یکی از دلایلیه که توصیه می‌شه برای شستن صورت، دست‌ها و حمام کردن به جای آب داغ از آب گرم استفاده کنید.
عوامل خارجی که روی پوست تأثیر می‌ذارن: مراقبت نادرست از پوست و مواد شیمیایی
محصولات مراقبت از پوست خشن، یک روتین نامناسب و قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خاص در محیط کار می‌تونن به پوست استرس وارد کنن:
محصولات تهاجمی
پوست به طور طبیعی کمی اسیدی هست، با pH بین ۴.۷ تا ۵.۷۵. پاک‌کننده‌ها و مرطوب‌کننده‌های تهاجمی با pH قلیایی بیشتر از حد، توانایی طبیعی پوست برای خنثی‌سازی رو تحت فشار قرار می‌دن، ساختار سلولی رو خراب میکنن و عملکرد سد خارجی‌ترین لایه اپیدرم رو مختل میکنن. در نتیجه، پوست می‌تونه خشک بشه و حساس یا حتی بیش‌ازحد حساس بشه.
وقتی پوست حساسه چه اتفاقی میفته؟
وقتی پوست حساسه، مستعد عفونت‌های پوستی و تشدید بیماری‌هایی مثل درماتیت آتوپیک یا روزاسه می‌شه. پوست حساس (که با سد محافظ ضعیف‌تر مشخص می‌شه) و پوست بیش‌ازحد حساس (که علاوه بر اون فیبرهای عصبی فعال‌تری هم داره) هر دو به‌ویژه مستعد اثرات خشک‌کننده و آسیب‌زننده محصولات تهاجمی هستن.
لایه‌برداری پوست می‌تونه تعادل pH پوست رو به هم بزنه.
کسایی که با مواد شیمیایی کار میکنن باید مراقبت ویژه‌ای از پوستشون بکنن. بعضی لایه‌برداری‌های شیمیایی می‌تونن اثر مشابهی داشته باشن و بهتره با یه متخصص پوست مشورت کنید تا مطمئن بشید که یه روش خاص برای پوستتون مناسبه.
بعضی افراد به محصولات تهاجمی بیشتر حساسیت نشون می‌دن:
- کودکان کوچک و سالمندان: پوست جوان و پیر مقاومت کمتری داره چون عملکرد سد پوستی یا هنوز کامل نشده یا در حال کاهش هست.
- کسانی که در محیط کار با مواد شیمیایی در تماس هستن: مثل آرایشگرها، بناها و کارگران صنعتی که به طور منظم با شوینده‌ها، حلال‌ها، لاک‌ها و رنگ‌ها در تماس هستن. این مواد برای پوست مضر هستن.
- افرادی که پوست بیش‌ازحد حساس دارن.
- پوست‌های بیش‌ازحد حساس با سد پوستی ضعیف‌تر و فیبرهای عصبی فعال‌تر در اپیدرم مشخص می‌شن. محصولات تهاجمی می‌تونن سد پوستی رو خراب کنن و فیبرهای عصبی زیرین رو تحریک کنن و باعث احساسات ناخوشایند بشن.
شستشوی بیش‌ازحد
به جای آب داغ از آب گرم استفاده کنید. آب داغ می‌تونه بعضی تحریکات پوستی رو ایجاد کنه. دوش گرفتن یا حمام کردن بیش‌ازحد، به مدت طولانی و با آب خیلی داغ باعث از دست دادن عوامل مرطوب‌کننده طبیعی پوست (NMFs) و لیپیدهای سطحی می‌شه. پوست خشک و خشن می‌شه. pH پوست سالم کمی اسیدی هست و شستشوی مکرر با آب لوله‌کشی که از خنثی تا کمی قلیایی متغیره می‌تونه تعادل طبیعی پوست رو به هم بزنه و عملکرد سد محافظتی رو مختل کنه.
عوامل خارجی که روی پوست تأثیر می‌ذارن: رژیم غذایی
تغذیه
یه رژیم غذایی متعادل به حفظ سلامت پوست کمک می‌کنه. تحقیق‌ها درباره بهترین غذاها برای پوست سالم کمه، ولی:
- آب کافی بنوشید.
- غلات، میوه‌ها، سبزیجات و پروتئین‌های کم‌چرب (ماهی به جای گوشت).
- غذاهای غنی از آنتی‌اکسیدان‌ها به نظر می‌رسه که فواید محافظتی دارن. این‌ها شامل میوه‌ها و سبزیجات زرد و نارنجی (مثل هویج و زردآلو)، بلوبری، سبزیجات برگ‌سبز (مثل اسفناج)، گوجه‌فرنگی، نخود، لوبیا و عدس، ماهی‌های غنی از روغن‌های امگا و آجیل‌ها هستن.
رژیم‌هایی که یه گروه غذایی خاص رو حذف میکنن به طور کلی برای سلامت پوست خوب نیستن. با این حال، بهتره مصرف شیرینی‌جات و لبنیات رو محدود کنید. همچنین، نوشیدن آب کافی به‌خصوص برای افراد مسن مهمه. هیچ ارتباط مشخصی بین دلایل ایجاد آکنه و رژیم غذایی وجود نداره.
عوامل خارجی که روی پوست تأثیر می‌ذارن: داروها
بعضی داروها و درمان‌های پزشکی شناخته شده‌ان که به عنوان عارضه جانبی باعث خشکی پوست می‌شن.
بعضی داروها (مثل شیمی‌درمانی، دیورتیک‌ها، ملین‌ها و داروهای کاهش‌دهنده چربی که گاهی برای درمان بیماری‌های قلبی عروقی مصرف می‌شن) و روش‌های پزشکی (مثل رادیوتراپی و دیالیز) می‌تونن پوست رو حساس‌تر و مستعد خشکی کنن.
عوامل خارجی که روی پوست تأثیر می‌ذارن: سبک زندگی
انتخاب‌های سبک زندگی سالم می‌تونن به تأخیر در فرآیند پیری طبیعی و جلوگیری از مشکلات پوستی کمک کنن:
مدیریت استرس
استرس کنترل‌نشده می‌تونه پوست رو حساس‌تر کنه و مشکلاتی مثل آکنه رو تحریک کنه. استرس باید مدیریت بشه: کاهش حجم کار، اختصاص وقت به فعالیت‌های تفریحی و تکنیک‌های آرامش‌بخش می‌تونن کمک کنن.
ورزش
ورزش منظم تأثیر مثبتی روی سلامت پوست و همچنین تناسب کلی بدن داره.
خواب
یه خواب خوب شبانه به سلول‌ها فرصت بازسازی می‌ده و به نوسازی پوست کمک می‌کنه.
ترک سیگار
دود تنباکو منبع اصلی رادیکال‌های آزاد مضر برای پوسته. سیگار کشیدن باعث می‌شه پوست پیرتر به نظر برسه و به چین و چروک‌ها کمک می‌کنه:
- تنگ کردن رگ‌های خونی کوچک در لایه‌های داخلی پوست. این باعث کمتر شدن جریان خون و کمبود مواد مغذی مثل ویتامین A و اکسیژن در پوست می‌شه.
- آسیب به الاستین و کلاژن: فیبرهایی که به استحکام پوست و انعطاف پذیری اون کمک میکنن. مطلب مرتبط: کلاژن و الاستین، چه تفاوت هایی دارند؟
گردآورنده:
- زهرا غلامحسین دخت
نظرتان را بنویسید