تغییر پوست در طول سال ها
پوست یک اندام زنده است و در طول زندگی فرد دستخوش تغییرات قابل توجهی می شود. از پوست ظریف نوزاد تازه متولد شده تا سال های نوجوانی که برخی مستعد آکنه هستند تا چین و چروک های بعدی زندگی. هر مرحله خواسته های خاص خود را دارد و مراقبت از پوست باید این نیازهای در حال تغییر را منعکس کند.
انتخاب محصولات مناسب برای پاکسازی، محافظت، تغذیه و ترمیم پوست در هر یک از این مراحل به حفظ سلامت آن کمک می‌کند و اطمینان حاصل می‌کند که پوست شما در هر سنی که هستید بهترین ظاهر و احساس طبیعی خود را دارد.
با مجله سلامت آواطب همراه باشید.
کارشناسان این مقاله
- BEIERSDORF آلمان با بیش از 125 سال تجربه تحقیقات محصولات مراقبت از پوست.
پوست نوزاد
پوست نوزاد 20 تا 30 درصد نازک تر از پوست بزرگسالان است. این تعداد لایه های یکسانی دارد اما هر لایه به طور قابل توجهی نازک تر است و آن را به ویژه ظریف و حساس می کند.
بیرونی ترین لایه اپیدرم ( لایه شاخی) به خصوص نازک است و سلول ها نسبت به پوست بالغ کمتر فشرده شده اند. غدد عرق و چربی نیز فعالیت کمتری دارند و بنابراین لایه هیدرولیپیدی پوست نسبتاً ضعیف است. این بدان معنی است که عملکرد سد مختل شده است و پوست نوزاد:
- مقاومت کمتری دارد
- به ویژه به تأثیرات شیمیایی، فیزیکی و میکروبی حساس است
- مستعد خشک شدن
- به UV حساس تر است
حساسیت به اشعه ماوراء بنفش بیشتر با این واقعیت افزایش می یابد که نوزادان نیز رنگدانه پوستی کمی دارند. ملانوسیت ها (سلول های مسئول تولید ملانین) وجود دارند، اما فعالیت کمتری دارند و بنابراین نوزادان باید از نور خورشید دور باشند.
همچنین نوزادان در تنظیم دمای بدن خود نسبت به بزرگسالان مشکل بیشتری دارند. این بخاطر این است که:
- سطح بدن آنها نسبتاً بزرگ است.
- غدد عرق آنها کمتر فعال است.
- گردش خون پوست آنها هنوز برای سازگاری بسیار کند است.
مهم است که بزرگسالان به این موضوع توجه داشته باشند و دمای محیط خود را برای آنها نظارت و کنترل کنند. بیشتر بدانید: شناخت پوست نوزادان و کودکان
پوست کودکان
در سن چهار سالگی، پوست و زائده های آن (مانند مو، ناخن و غدد) کمی بالغ تر می شوند. با این حال، پوست کودکان همچنان نازک‌تر است و رنگدانه‌های کمتری نسبت به پوست بزرگسالان دارد.
از آنجایی که این مکانیسم های محافظت از خود کمتر توسعه یافته اند، پوست جوان به ویژه به اشعه UV حساس است.
در سن 12 سالگی، ساختار و عملکرد پوست کودک با پوست بزرگسالان مطابقت دارد.
سال های نوجوانی
تغییرات هورمونی دوران بلوغ می تواند اثرات چشمگیری بر روی پوست به ویژه روی صورت، شانه ها، سینه و پشت داشته باشد. افزایش تولید سبوم و اختلال در ریزش قرنیه می تواند باعث چرب شدن پوست و مستعد شدن آن به آکنه شود.
این معمولاً با بالغ شدن نوجوان ناپدید می شود، اگرچه برای برخی، به ویژه زنان، آکنه می تواند تا میانسالی و بعد از آن ادامه یابد.
اواخر دهه 20
ژنتیک، سبک زندگی و محیط تعیین کننده مرحله ای است که در آن اپیدرم و درم شروع به نازک شدن می کنند، اما از حدود 25 سالگی ممکن است اولین نشانه های پیری ظاهر شوند، معمولاً به شکل خطوط ریز.
هنگامی که پوست شروع به نازک شدن می کند، عملکرد مانع و محافظت طبیعی آن در برابر UV نیز به تدریج کاهش می یابد.
جرم کلاژن و انعطاف پذیری نیز با سرعتی حدود 1 درصد در سال شروع به کاهش می کند.
در طول 30 سالگی
- عملکرد مانع پوست ضعیف می شود.
- فرآیندهای متابولیک سلول ها شروع به کند شدن می کند.
- از دست دادن رطوبت پوست افزایش می یابد زیرا پوست هیالورونیک اسید کمتری تولید می کند و هیالورونیک اسید موجود شروع به تحلیل می کند.
- کلاژن سالانه 1% به کاهش ادامه می دهد و خطوط و چین و چروک های بیشتری ایجاد می شود.
دهه 40 تا اواخر دهه 50
چین و چروک ها با افزایش سن عمیق تر می شوند.
کاهش رشد رگ های خونی می تواند باعث درخشندگی پوست شود.
در طی چند دهه آینده ساختار پوست به تدریج تغییر می کند:
اپیدرم
آرایش منظم لایه های جداگانه اپیدرم از بین می رود. سلول‌های کمتری تشکیل می‌شوند، سلول‌های موجود کوچک می‌شوند و لایه‌های بالایی پوست نازک‌تر می‌شوند.
این می تواند باعث:
- افزایش زبری و خشکی
- افزایش خطوط ریز و چین و چروک
- نواحی پرپیگمانتاسیون (معروف به لکه های پیری)
- اختلال در ترمیم زخم و افزایش خطر عفونت پوست
بیشتر بدانید: علل خشکی پوست دور چشم را بخوانید.
درم
بافت های همبند در لایه میانی پوست ساختار فیبری و قابلیت اتصال به آب خود را از دست می دهند و شروع به تحلیل می کنند. این منجر به:
- کاهش حجم و تغییر محسوس در خطوط پوست صورت
- ایجاد چین و چروک های عمیق
همچنین کاهش تدریجی میکرو گردش خون در درم وجود دارد. درم مواد مغذی اپیدرم را فراهم می کند، بنابراین، بدون تغذیه، هر دو لایه و اتصالات بین آنها نازک تر و صاف تر می شوند و در نتیجه خاصیت ارتجاعی رایج در زنان یائسه از بین می رود. کاهش جریان خون نیز باعث از بین رفتن درخشندگی می شود. ممکن است پوست کدرتر به نظر برسد و برخی از مویرگ های شکسته ظاهر شوند.
زیر پوست
لایه پایینی بافت چربی به تدریج کاهش می یابد، که همچنین به کاهش حجم کمک می کند که می تواند باعث چین و چروک های عمیق شود. انرژی پوست نیز کاهش می یابد و پوست در برابر فشار کمتر مقاوم می شود.
بیشتر بدانید: منابع کرم های ضد پیری و چین و چروک گیاهی
دهه 60 و 70
عفونت پوست می تواند با افزایش سن به دلیل کاهش عملکرد ایمنی افزایش یابد.
در دهه 60 و 70 زندگی خود:
- توانایی طبیعی پوست برای تولید لیپیدها کاهش می یابد که همراه با کاهش مداوم هیالورونیک اسید و تولید کلاژن، باعث خشکی، کم آبی و چین و چروک های عمیق می شود .
- بازسازی پوست کند می شود و به طور فزاینده ای نازک می شود و در نتیجه خاصیت ارتجاعی آن از بین می رود . بهبود زخم نیز مختل می شود.
- حساسیت به اشعه ماوراء بنفش افزایش می‌یابد و پوست مستعد هایپرپیگمانتاسیون (مانند لکه‌های پیری) است.
از اواخر دهه 70 به بعد، عملکرد ایمنی پوست کاهش یافته است و آن را مستعد ابتلا به عفونت می کند.
در این رابطه بخوانید: عفونت مخمری (عفونت پوستی قارچ کاندیدا) چیست؟
پیری پوست در اثر ترکیبی از عوامل مختلف داخلی و خارجی ایجاد می شود. درک روشی که عوامل داخلی و خارجی بر ساختار و عملکرد پوست تأثیر می‌گذارند می‌تواند به اطلاع‌رسانی انتخاب‌های محافظتی پوست و جلوگیری از پیری زودرس پوست کمک کند .
عوامل داخلی
سن بیولوژیکی ما تغییرات ساختاری در پوست ما را معین می کند که برخی از آنها اجتناب ناپذیر هستند:
- خون رسانی ضعیف تر به این معنی است که اکسیژن کمتر و مواد مغذی کمتری به سطح پوست می رسد که باعث می شود رنگ پوست تیره تر شود.
- کاهش فعالیت چربی و غدد عرق، و کاهش توانایی طبیعی پوست برای تولید اسید هیالورونیک، منجر به ضعیف شدن لایه هیدرولیپیدی می شود و می تواند منجر به خشکی ناشی از افزایش سن و افزایش چین و چروک شود.
- کاهش تولید استروژن پس از یائسگی، همراه با کاهش بازسازی سلولی، بر ساختار پوست صورت زنان تأثیر می گذارد و باعث کاهش حجم و با بالغ شدن بیشتر پوست و از بین رفتن قابلیت کشسانی می شود .
ژنتیک نیز نقش کلیدی در پیری پوست دارد. قومیت، جنسیت و نوع پوست مادرزادی، همگی در سرعت ظاهر شدن نشانه های پیری پوست در سطح آن تفاوت دارند .
کرم ضد لک ژل رویال آواطب برای رفع سریع لک و چین و چروک توصیه ما به شما دوستداران زیبایی!
عوامل خارجی
80 درصد از عواملی که بر پیری زودرس پوست تأثیر می گذارند خارجی هستند و قابل کنترل هستند.
با این حال، خبر خوب این است که بیش از 80 درصد از پیری پوست ناشی از عوامل خارجی است که می‌توانند بر آن تأثیر بگذارند.
- عوامل محیطی: ماندن زیر نور مستقیم آفتاب و آلودگی هوا.
- عوامل سبک زندگی: سیگار، الکل، تغذیه، استرس و نداشتن روتین پوستی مناسب.
آفتاب
تحقیقات نشان داده است که مناطقی از پوست که زیر نور مستقیم آفتاب قرار نگرفته اند، رنگ، قابلیت ارتجاعی و توانایی بازسازی خود را تا سنین بالا حفظ می کنند. ماندن طولانی مدت زیر نور مستقیم آفتاب است که باعث پیری زودرس ( پیری زودرس ناشی از خورشید) می شود. این بدان معنی است که کاهش قرار گرفتن در زیر نور مستقیم آفتاب و استفاده از محافظت اثبات شده و موثر در برابر آفتاب ، گامی حیاتی است که می توان برای به تاخیر انداختن علائم پیری انجام داد.
روتین مراقبت از پوست
پاکسازی روزانه و مراقبت از پوست با استفاده از محصولاتی که متناسب با نیازهای خاص نوع پوست، وضعیت و سن شما باشد، به حفظ سلامت پوست و به تاخیر انداختن علائم پیری زودرس کمک می کند.
نظرتان را بنویسید