پوست نوزادان و کودکان
پوست نوزاد به اندازه پوست بزرگسالان لایه دارد اما هر لایه به طور قابل توجهی نازک تر است. به طور کلی پوست نوزاد فقط یک پنجم ضخامت پوست بزرگسالان است.
با مجله سلامت آواطب همراه باشید.
کارشناسان این مقاله
- BEIERSDORF آلمان با بیش از 125 سال تجربه تحقیقات محصولات مراقبت از پوست.
یک نگاه به سلامت پوست کودکان و نوزادان
بیرونی ترین لایه اپیدرم (لایه شاخی) بسیار نازک تر است و سلول ها نسبت به پوست بالغ کمتر فشرده شده اند. غدد عرق و چربی نیز نسبت به بزرگسالان فعالیت کمتری دارند، بنابراین فیلم هیدرولیپیدی (امولسیونی از آب و چربی که سطح پوست را می پوشاند و محافظت می کند) و پوشش اسیدی محافظ (بخش آب فیلم هیدرولیپیدی که به میزان ملایمی است. اسیدی) هنوز نسبتا ضعیف هستند.
محافظت از پوست نوزادان، الزامات خاص پوستی در مقابل عوامل خارجی
- پوست نوزاد نسبت به پوست بزرگسالان مقاومت کمتری دارد و به ویژه به تأثیرات شیمیایی، فیزیکی و میکروبی حساس است. موادی که در تماس با پوست نوزاد قرار می‌گیرند راحت‌تر جذب می‌شوند و به لایه‌های عمیق‌تر پوست نفوذ می‌کنند.
- پوست نوزاد مستعد خشک شدن است.
- پوست نوزاد نسبت به پوست بالغ، نسبت به اشعه ماوراء بنفش حساس تر است.
حساسیت به اشعه ماوراء بنفش با رنگدانه کم در پوست کودک بیشتر می شود. ملانوسیت ها (سلول های مسئول تولید ملانین) وجود دارند، اما کمتر فعال هستند.
این مقاله ممکن است برایتان جالب باشد: اگزما در نوزادان
ویژگی‌های پوست نوزاد و درماتیت آتوپیک
درماتیت آتوپیک (همچنین به عنوان اگزمای آتوپیک شناخته می شود) یکی از شایع ترین بیماری های پوستی دوران کودکی است و بین 10 تا 20 درصد از کودکان در سراسر جهان را مبتلا می کند. در یک سوم از این موارد، بیماری در دوران کودکی محو می‌شود، اما برای برخی دیگر، می‌تواند تا بزرگسالی ادامه یابد.
درماتیت آتوپیک یک بیماری غیر مسری اما ناراحت کننده و گاهی دردناک است که معمولاً در 2 مرحله می گذرد. مرحله غیرفعال، که در آن پوست بسیار خشک، تحریک پذیر و پوسته پوسته است و نیاز به مرطوب کردن روزانه دارد و مرحله فعال یا (شعله ور شدن) که در آن پوست باید با داروهای موضعی برای آرام کردن التهاب و کاهش خارش درمان شود.
اثرات ژنتیکی و محیطی در بروز درماتیت آتوپیک، رابطه با تب یونجه و آسم
تصور می شود که درماتیت آتوپیک ژنتیکی باشد. ارتباط شناخته شده ای بین درماتیت آتوپیک، تب یونجه و آسم وجود دارد و شواهد نشان می دهد که اگر یکی از والدین یا هر دو از این شرایط رنج ببرند، فرزندانشان بیشتر مستعد ابتلا به درماتیت آتوپیک خواهند بود. تحقیقات همچنین نشان داده است که کودکان کشورهای توسعه یافته که در مناطق شهری که شدت آلاینده ها در آنها بیشتر است و همچنین کسانی که در آب و هوای سرد زندگی می کنند، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
چرا علائم بدتر یا تشدید می شوند؟
هنگامی که تحت تأثیر قرار می گیرد، دلایل متعددی وجود دارد که چرا علائم بدتر می شوند یا تشدید می شوند. افراد مبتلا به کمبود لیپیدهای مهم و عوامل مرطوب کننده طبیعی “NMF” مانند اوره و اسیدهای آمینه شناخته شده اند. در نتیجه عملکرد مانع پوست آنها ضعیف می شود، از دست دادن رطوبت افزایش می یابد و آنها مستعد خشکی هستند. عملکرد مانع به خطر افتاده به این معنی است که مواد مضر مانند آلرژن ها و محرک ها می توانند نفوذ کنند و پوست راحت تر عفونی می شود. همچنین شناخته شده است که افراد مبتلا دارای عملکرد ایمنی نامنظم (معروف به آتوپی) هستند که باعث می شود پوست آنها نسبت به محیط واکنش پذیرتر و مستعد التهاب باشد.
مشکلات اغلب زمانی ایجاد می‌شوند که کودک خارش ایجاد می‌کند و سد پوستی شکننده‌اش را مختل می‌کند. این باعث می شود باکتری به نام استافیلوکوکوس اورئوس تکثیر شده و پوست را آلوده کند. این عفونت باعث التهاب می شود،باعث خارش می شود که وضعیت را بیشتر بدتر می کند. یک فرآیند شرور به نام چرخه آتوپیک پوست.
درماتیت آتوپیک در نوزادان و کودکان، علائم و نشانه‌ها
علائم در نوزادان چیست؟
درماتیت آتوپیک در نوزادان زیر 3 ماه نادر است. علائم معمولاً پس از از شیر گرفتن نوزاد ایجاد می‌شود. بثورات پوستی به طور ناگهانی ظاهر می‌شوند که پوست را ملتهب و خارش دار می‌کند. در مراحل شعله ور شدن، پوست آلوده ممکن است مایع ترشح کند. نوزادان معمولاً درماتیت آتوپیک را روی صورت خود به ویژه گونه ها و پوست سر (همچنین به عنوان “کلاه گهواره” شناخته می شود)، زانوها و آرنج ها مبتلا می شوند. ایجاد پوست آتوپیک در ناحیه پوشک در نوزادان بسیار نادر است. اگرچه بثورات پوشک ممکن است شبیه به نظر برسد، اما این ناحیه بسیار مرطوب است که درماتیت آتوپیک ایجاد نشود. اگزمای صورت را بخوانید.
علائم در کودکان چیست؟
کودکانی که در مراحل بعدی زندگی (بین 2 سالگی تا بلوغ) به این بیماری مبتلا می‌شوند، معمولاً با بثورات پوستی روی بدن شروع می‌شوند که خشک با لکه‌های خارش دار و پوسته پوسته است. پوست متمایل به برآمدگی، ضخیم و چرمی است. نواحی شایعی که درگیر می شوند عبارتند از چین های آرنج یا زانو، گردن، مچ دست، مچ پا و یا چین های بین باسن و پاها.
در واقع علائم اغلب بیش از 3 ماه باقی می مانند و پوست در مناطق ملتهب می تواند ضخیم شود. این به گلسنگ شدن معروف است.
پوست جوان نیاز به مراقبت ویژه دارد:
- از پاک کننده های ملایم استفاده کنید: صابون های قلیایی روی پوست تهاجمی هستند، در نتیجه باعث از بین رفتن چربی و خشکی پوست می شود.
- زمان حمام را محدود کنید: آب داغ و حمام های طولانی باعث از بین رفتن چربی های پوست می شود. زمان را کاهش دهید و از آب گرم به جای داغ استفاده کنید.
- مراقبت: مرطوب‌سازی منظم با محصولاتی که روی پوست‌های حساس آزمایش شده و سازگاری آنها ثابت شده است، به هیدراته و سالم ماندن پوست جوان کمک می‌کند. محصولات مراقبتی نیز باید برای هدف قرار دادن و درمان نگرانی ها و شرایط خاص استفاده شوند.
- محافظت: پوست جوان به محافظت خاصی در برابر اشعه های مضر UV نیاز دارد.
یکی از دلایل خشکی پوست و اختلال در عملکرد سد، کمبود لیپیدهای سد کننده پوست از جمله سرامیدها است که دارای اسیدهای چرب امگا 6 به ویژه اسید لینولنیک هستند. سرامیدها انواع خاصی از لیپیدها هستند که سلول‌ها را در خارجی‌ترین لایه پوست به هم متصل می‌کنند و بنابراین از از دست دادن بیش از حد آب و نفوذ مواد محرک، آلرژن‌ها و میکروب‌ها جلوگیری می‌کنند.
نظرتان را بنویسید